Helma was begin twintig toen ze voor het eerst een kunstmuseum bezocht. In Museum Ludwig in Keulen zag ze het levensgrote doek ‘La gare de Perpignan’ van Salvador Dali. Dit surrealistische werk wekte haar liefde voor de schilderkunst en een uitgebreid (en eigenlijk veel te zwaar!) boek met veel van Dali’s werk moest en zou in haar rugzak mee naar huis.
Haar eigen werk heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld van veelal realistisch naar steeds meer abstract, zowel op het platte vlak als ruimtelijk. In haar huidige werk heeft ze een voorkeur voor nadrukkelijk aanwezige kleuren en duidelijke contrasten.
Haar werk laat zich veelal duiden als mixed media: allerhande verf, zoals aquarel, acryl, inkt en olieverf voor het platte vlak en materialen als karton, piep- en isolatieschuim, hout, kinderspeelgoed en bouwmaterialen voor haar ruimtelijke werk.